|
Zadania urzędów pracy:
1. Pośrednictwo
pracy – definicja.
2. Poradnictwo zawodowe i informacja zawodowa –
definicja.
3. Szkolenia i pożyczki na sfinansowanie kosztów
szkolenia.
4.
Instrumenty rynku pracy dodatkowo w stosunku do osób będących w
szczególnej sytuacji na rynku pracy.
5. Informacje
dodatkowe.
Art. 36 ustawy - pośrednictwo pracy
polegające w szczególności na udzielaniu pomocy bezrobotnym i
poszukującym pracy w uzyskaniu odpowiedniego zatrudnienia oraz
pracodawcom w pozyskaniu pracowników o poszukiwanych kwalifikacjach
zawodowych.
Uwaga :
Pracodawca przed zatrudnieniem osoby lub powierzeniem jej innej pracy
zarobkowej jest obowiązany uzyskać od niej pisemne oświadczenie o
pozostawaniu lub niepozostawaniu w rejestrze bezrobotnych i
poszukujących pracy, a osoba podejmująca pracę jest obowiązana złożyć
takie oświadczenie.
DO
GÓRY
Art. 38 ustawy - poradnictwo
zawodowe polegające na udzielaniu bezrobotnym i poszukującym pracy
pomocy w wyborze odpowiedniego zawodu i miejsca zatrudnienia oraz
pracodawcom w doborze kandydatów do pracy na stanowiska wymagające
szczególnych predyspozycji psychofizycznych.
Uwaga :
Poradnictwo zawodowe jest świadczone w formie porad indywidualnych i
grupowych.
Pomoc w aktywnym poszukiwaniu pracy jest udzielana przez powiatowe
urzędy pracy w ramach klubów pracy oraz przez centra informacji i
planowania kariery zawodowej wojewódzkich urzędów pracy.
DO
GÓRY
Art. 40 ustawy - szkolenia
bezrobotnych, osób pobierających rentę szkoleniową i żołnierzy rezerwy
w celu zwiększenia ich szans na uzyskanie zatrudnienia lub innej pracy
zarobkowej, podwyższenia kwalifikacji zawodowych lub zwiększenia
aktywności zawodowej.
Uwaga :
Starosta kieruje bezrobotnego, osobę pobierającą rentę szkoleniową i
żołnierza rezerwy na wskazane przez niego szkolenie, jeżeli
uprawdopodobni, że szkolenie to zapewni uzyskanie odpowiedniej pracy.
Art. 42 ustawy - pożyczka na sfinansowanie kosztów szkolenia do
wysokości 400% przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu
podpisania umowy pożyczki, w celu umożliwienia podjęcia zatrudnienia
lub innej pracy zarobkowej wymagających szczególnych kwalifikacji.
Uwaga :
Starosta może udzielić pożyczki na sfinansowanie kosztów szkolenia
jedynie na wniosek bezrobotnego lub żołnierza rezerwy.
DO
GÓRY
Art. 46 ustawy - starosta ze
środków Funduszu Pracy może :
- refundować koszty wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla
skierowanego bezrobotnego w wysokości określonej w umowie;
- przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności
gospodarczej;
- refundować koszty pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa
dotyczących podjęcia działalności gospodarczej.
Art. 49 ustawy - w stosunku do :
a) bezrobotnych do 25 roku życia,
b) bezrobotnych długotrwale,
c) bezrobotnych powyżej 50 roku życia,
d) bezrobotnych bez kwalifikacji zawodowych,
e) bezrobotnych samotnie wychowujących co najmniej jedno dziecko do 7
roku życia,
f) bezrobotnych niepełnosprawnych
zwanych dalej „osobami będącymi w szczególnej sytuacji na rynku
pracy”, mogą być dodatkowo stosowane działania określone w art. 50-61
ustawy.
Art. 50 ustawy - bezrobotnym długotrwale, którzy pobierają świadczenia
z pomocy społecznej lub realizują indywidualny program
usamodzielnienia na podstawie przepisów o pomocy społecznej, powiatowy
urząd pracy w okresie 6 miesięcy od dnia utraty prawa do zasiłku z
powodu upływu okresu jego pobierania powinien przedstawić propozycję
zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, stażu, odbycia przygotowania
zawodowego w miejscu pracy lub zatrudnienia w ramach prac
interwencyjnych lub robót publicznych.
- bezrobotnym do 25 roku życia i bezrobotnym powyżej 50 roku życia,
powiatowy urząd pracy w okresie do 6 miesięcy od dnia rejestracji
powinien przedstawić propozycję zatrudnienia, innej pracy zarobkowej,
stażu, odbycia przygotowania zawodowego w miejscu pracy lub
zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych.
Art. 51 ustawy - starosta zwraca pracodawcom część kosztów
poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia
społeczne w wysokości uprzednio uzgodnionej, za zatrudnienie w ramach
prac interwencyjnych bezrobotnych zwanych „osobami będącymi w
szczególnej sytuacji na rynku pracy”.
Uwaga :
Starosta, kierując bezrobotnego do prac interwencyjnych, ma obowiązek
wziąć pod uwagę jego wiek, stan zdrowia oraz rodzaje uprzednio
wykonywanej pracy.
Art. 53 ustawy - bezrobotnego do 25 roku życia, starosta na wniosek
lub za zgodą tego bezrobotnego może skierować do odbycia u pracodawcy
stażu przez okres nie przekraczający 12 miesięcy.
- bezrobotnych do 25 roku życia i bezrobotnych bez kwalifikacji
zawodowych, starosta może skierować na okres do 6 miesięcy, do odbycia
przygotowania do wykonywania zawodu u pracodawcy, bez nawiązywania
stosunku pracy.
Uwaga :
Starosta może skierować do odbycia przygotowania do wykonywania zawodu
u pracodawcy pozostałych bezrobotnych zwanych „osobami będącymi w
szczególnej sytuacji na rynku pracy”, za zgodą tych bezrobotnych.
Staż i przygotowanie zawodowe w miejscu pracy odbywają się na
podstawie umowy zawartej przez starostę z pracodawcą, według programu
określonego w umowie.
Art. 57 ustawy - starosta zwraca organizatorowi robót publicznych
część kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na
ubezpieczenia społeczne w wysokości uprzednio uzgodnionej, za
zatrudnienie w ramach robót publicznych : bezrobotnych długotrwale,
bezrobotnych powyżej 50 roku życia, bezrobotnych samotnie
wychowujących co najmniej jedno dziecko do 7 roku życia.
Art. 59 ustawy - starosta może skierować bezrobotnych powyżej 50 roku
życia do wykonywania pracy w ramach prac interwencyjnych przez okres
do 24 miesięcy oraz dokonywać refundacji poniesionych przez pracodawcę
kosztów na wynagrodzenia i składki na ubezpieczenia społeczne.
Art. 61 ustawy - bezrobotnym samotnie wychowującym co najmniej jedno
dziecko do 7 roku życia, starosta może, po udokumentowaniu
poniesionych kosztów, refundować koszty opieki nad dzieckiem do lat 7,
w wysokości uzgodnionej, jeżeli bezrobotny podejmie zatrudnienie lub
inną pracę zarobkową lub zostanie skierowany na staż, przygotowanie
zawodowe w miejscu pracy lub szkolenie oraz pod warunkiem
nieprzekroczenia wysokości kryterium dochodowego na osobę w rodzinie,
w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej.
DO
GÓRY
a) Bezrobotny lub poszukujący
pracy zgłasza się w celu dokonania rejestracji do powiatowego urzędu
pracy właściwego ze względu na miejsce zameldowania stałego lub
czasowego, a jeżeli nie jest zameldowany to do powiatowego urzędu
pracy, na obszarze którego przebywa. Rejestracja bezrobotnego oraz
poszukującego pracy następuje w dniu osobistego stawiennictwa w
Urzędzie, po wypełnieniu i podpisaniu karty rejestracyjnej i
przedłożeniu następujących dokumentów : dokumentu tożsamości,
dyplomów, świadectw szkolnych i zaświadczeń o ukończeniu kursów lub
szkoleń, świadectw pracy, dokumentów stwierdzających przeciwwskazania
do wykonywania określonych prac, dokumentu potwierdzającego
niepełnosprawność ( w przypadku osób niepełnosprawnych ), decyzji o
wykreśleniu z ewidencji podmiotów gospodarczych ( w przypadku osób
rejestrujących się po zakończeniu działalności gospodarczej ).
W przypadku, gdy bezrobotny był już zarejestrowany w powiatowym
urzędzie pracy ponowna rejestracja polega na wprowadzeniu do rejestru
nowych danych lub aktualizacji istniejących.
W szczególnie uzasadnionych przypadkach starosta może wyrazić zgodę na
rejestrację osoby nieposiadającej kompletu dokumentów.
b) zaświadczeń - w powiatowym urzędzie pracy jest warunkiem koniecznym
do uzyskania statusu bezrobotnego, a następnie ustalenia uprawnień
zasiłkowych. Rejestracja w powiatowym urzędzie pracy jest dobrowolna,
jednakże nadmierna zwłoka w jej dokonaniu po ustaniu zatrudnienia,
zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej może skutkować
brakiem możliwości przyznania prawa do zasiłku. Zasiłek przysługuje
bowiem, jeżeli osoba bezrobotna w okresie 18 miesięcy poprzedzających
dzień rejestracji posiada co najmniej 365 dni , o których mowa w
art.71 ustawy o promocji zatrudnienia.
c) Każdy zgłaszający się do powiatowego urzędu pracy - ma prawo do
uzyskania rzetelnej i wyczerpującej informacji dotyczącej stosowania
przepisów ustawy o promocji zatrudnienia. Każdy bezrobotny ma prawo do
otrzymania szczegółowego pouczenia o swoich prawach i obowiązkach .
d) Osoba zgłaszająca się w celu dokonania rejestracji - ma prawo
domagać się wydania decyzji administracyjnej określającej jej status i
uprawnienia. Powiatowy Urząd Pracy ma 30 dni na wydanie takiej
decyzji.
Od decyzji tej służy bezrobotnemu prawo do wniesienia odwołania do
organu wyższego stopnia , w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji
.Odwołanie wnosi się za pośrednictwem organu I instancji.
Organem wyższego stopnia jest w przypadku bezrobotnych
zarejestrowanych na terenie województwa łódzkiego – Wojewoda Łódzki.
Złożenie odwołania nie wymaga wniesienia opłaty skarbowej i nie wymaga
zachowania szczególnej formy. W razie uchybienia terminu do wniesienia
odwołania strona powinna jednocześnie z odwołaniem złożyć wniosek o
przywrócenie terminu do wniesienia odwołania.
Decyzje Wojewody, wydane w trybie odwoławczym, mogą być kwestionowane
w postępowaniu przed sądem administracyjnym. Na decyzję organu
odwoławczego stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi do
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Skargę wnosi się za
pośrednictwem Wojewody Łódzkiego ( adres do korespondencji 90-502 Łódź
ul. Żeromskiego 87 ) w terminie 30 dni od dnia doręczenia
DO
GÓRY
|
